عطر برنج ایرانی

عطر برنج ایرانی

عطرو طعم برنج ایرانی، حلقه گمشده امروز سفره های ما

بارها این گوشزد و درخواست رو از مشتریان 4قلم شنیده ام: "فقط خواهش میکنم برنجی به ما بدین که عطر و طعم برنجهای قدیم رو داشته باشه..."

چیزی که انگار به مرور زمان داره تبدیل به یه آرزوی غیر قابل دسترس میشه. طعم و عطر برنج ایرانی همیشه از ری کردن و قد کشیدن و خوش قیافه و مجلسی بودن مهمتر بوده. هرچند کدبانوهای قدیم، مادران من و شما، با کاری شبیه معجزه این عطر و طعم رو با پخت برنجی ناب و قدکشیده به کمال میرسوندند. کاری که این روزها با برنجهای خارجی و بویژه هندی زیاد سخت به نظر نمیرسه.

اما چه اتفاقی برای برنج ایرانی افتاده؟ حتی با پرداخت هزینه های گزاف، باز هم انگار با اون حس و حال فاصله زیادی داریم. انگار یه جای کار میلنگه.

این اسامی رو مرور کنین: صدری دمسیاه، صدری حسن سرایی، سنگ طارم و ...  اینها همان قهرمانان سفره ما و شما در دهه های نه چندان دور بودند

و اما این اسامی: هاشمی، علی کاظمی، شیرودی و...  این اسامی زمانی پیدا شدند که ظاهر و قد کشیدن و حرف مردم را به سلامت و طعم و عطر و نوستالژی ترجیح دادیم.

هرچند برخی فروشگاههای سطح شهر اسامی قهرمانان سفره ما را هنوز بر روی محصولاتشان میگذارند و با قیمتهایی استثنایی میفروشند: 90000 تومان! 80000 تومان!!!... بگذریم. برنجهای قدیمی به دلیل کم بازده بودن محصول(کمتر از 1500 کیلوگرم در هکتار) دیگر صرفه چندانی برای کشاورز ندارد و حتی برخی اوقات ضررهایی هم به این زحمت کشان و تولیدکنندگان سطح اول اقتصاد میرساند. چاره ای ندارند جز اینکه آنها هم به آرامی بذرهای چند ده ساله خود را زمین گذاشته و از محصولاتی با بازدهی بیشتر استفاده نمایند.

در این سالها رقمی به نام هاشمی و کاظمی، که دسترنج زحمات و پیگیریهای دو کشاورز گیلانی به همین نام است غالب سفره ها و میزهای رستورانهای کشور را گرفته، دو رقم برنجی از گونه صدری اصلاح شده که خاطر کسانی که ری کردن و قد کشیدن را اصل میدانند جمع تر کرده. ولی نسبت عکس کیفیت و کمیت، متاسفانه اینجا نیز صادقه. البته ناگفته نمونه که این دو رقم، بخصوص رقم هاشمی، هنوز ته مانده ای از طعم کودکیهای ما را درخود دارد و انصافا برنج خوش خور و با کیفیتیه، ولی بازم اون برنج نیست. همونی که مشتریهای 4قلم دنبالش بودند.

خب! این مقدمه طولانی گفته شد تا به این برسیم که ما در 4قلم به راهکاری میانه رسیده ایم که هم هوای سیخ رو داشته باشیم و هم کباب.

با پیگیریهایی که انجام دادیم بخصوص در خطه برنج خیز مازندران و بویژه فریدونکنار، عزیزان کشاورزی را پیدا کردیم و با مذاکراتی که داشتیم تونستیم به ترکیبی از برنج هاشمی و سنگ طارم که جزء خوش عطرترین و سنتی ترین برنجهای شمال کشوره برسیم.

تاکید ما این بود که این ترکیب هنگام کاشت انجام بشه، یعنی بذرها به این نسبت مخلوط شده و بعد کاشته بشن که این کار تاثیر زیادی روی کیفیت و یکنواختی محصول تولید شده داره. هر چند این کار یعنی مخلوط کردن برنجهای متفاوت از زمینهای مختلف بعد از برداشت و در کارخانه و حتی انبارها، و برخی اوقات متقلبانه، متاسفانه عادی شده و بذر بی اعتمادی به سلامت برنج اصیل ایرانی را پاشیده.

طبق قراردادی که با کشاورزان نمونه و انتخاب شده داریم، آنها با ترکیب تقریبا50 درصدی از دو رقم بذر سنگ طارم و هاشمی اقدام به کاشت نموده و نهایتا محصولی بسیار مرغوب که هم دغدغه طعم و عطر و لطافت، و هم نگرانی کیفیت پخت را برطرف نموده است برداشت نموده اند. این محصول فقط در مجموعه 4قلم تهیه و توزیع میگردد و این ادعا با نظارت و بررسی هر کاشناس خبره ای قابل اثبات است. ممکنه برنجهایی به نام طارم هاشمی در بازار دیده باشید که تایید 4قلم را ندارند ، نه اینکه خدای ناکرده تقلبی صورت گرفته باشه، بلکه طارمی که در آنها استفاده میشه غالبا از نوع سنگ طارم نیست و گونه های دیگری از طارم است.

برنجها با وسواس بسیار و نظارت خود کشاورزان و نماینده 4قلم در کارخانه های مدرن و به روز، بوجار کامل شده به شکلی که تقریبا برنج شکسته به صفر میرسه. در کیسه های 10 کیلویی بسته بندی و حمل میشه. این برنجها فقط از طریق فروشگاه اینترنتی 4قلم به فروش میرسه و فروشش در سطح شهر و سوپرماکتها و یا هرجای دیگه غیر قانونی و نامعتبره.

تلاش داریم این نوع محصول رو در شالیزارهای بیشتری توسعه داده و تا حد امکان بخشی از نوستالژیهای دهه های چهل و پنجاه و شصت را بر سر سفره های شما و خودمون بیاریم.

نظرات شما میتونه مسیر بهتری رو برای ما ترسیم کنه.

متشکرم